Deze versie: spelling
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Bron: De Internationale, orgaan van de Nederlandse sectie van de IVe Internationale, mei 1965, jg. 8.
Deze versie: spelling
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
| Hoe te citeren? — Graag bronvermelding !
Hieronder laten wij de tekst volgen van een manifest, dat in augustus 1964 door de revolutionaire raad van de MLL (Latijns-Amerikaanse bevrijdingsbeweging) werd uitgegeven. Ofschoon enige tijd oud achten wij de tekst van dusdanig belang dat wij hem hier in zijn geheel afdrukken. De MLL is een overkoepelingsorgaan van een groot aantal revolutionaire bewegingen in Latijns-Amerika. Het manifest wordt hierbij in Europa voor het eerst gepubliceerd.
(Red. De Intern.)
De volkeren van Latijns-Amerika bereiden zich voor op de revolutionaire bevrijdingsoorlog. Hun doel: het vervullen van hun grote historische zending met de wapens in de hand. Op hun revolutionaire voorhoede rust dus de enorme verantwoordelijkheid van de vernietiging van de imperialistische aanvaller en het bouwen van een nieuwe wereld, waarnaar de volkeren van de gehele aarde verlangen. In ons bruine werelddeel zal het imperialisme zijn einde vinden want in onze grond wordt het graf gegraven voor zijn onmetelijke uitbuitersloopbaan. Na de smalle en steile weg van de revolutionaire strijd wacht ons de overwinning en de verantwoordelijkheid voor de opbouw van de maatschappij van de toekomst. Daar waar het imperialisme valt en vergaat wordt de nieuwe wereld geboren, die niet alleen de onze zijn zal, maar onvoorwaardelijk ten dienste zal staan van de hele mensheid. Het instrument voor het bereiken van deze triomf is de Latijns-Amerikaanse bevrijdingsbeweging. Haar theoretische basis is de volgende:
Het tijdperk van het imperialisme werd door Lenin gekarakteriseerd als een van imperialistische oorlogen voor de verdeling van de wereld in invloedssferen ten behoeve van de uitbuiting; oorlogen tussen imperialistische klieken. Dit tijdperk werd gekenmerkt door de algemene crisis van het kapitalisme, die de imperialisten hebben trachten op te lossen door middel van economisch-militaire concurrentie. De revolutionairen op hun beurt hebben geprobeerd hem op te lossen door de imperialistische oorlogen om te zetten in burgeroorlogen. Dat gebeurde tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Sinds het begin van deze eeuw heeft de ontwikkeling de voorspellingen van Lenin bevestigd. Het tijdstip van het imperialisme werd inderdaad gekenmerkt door de algemene crisis van het kapitalisme, door imperialistische oorlogen, burgeroorlogen en de socialistische revolutie. Maar na de Tweede Wereldoorlog – met de uitbreiding van de socialistische revolutie en de nationale bevrijdingsrevoluties – is het Amerikaanse imperialisme het aanvalsapparaat geworden van het wereldkapitalisme. De militaristische staat (een industrieel-militaire eenheid) heeft zich omgevormd tot een oorlogsstaat die tegen de volken in de onderontwikkelde landen optreedt. Het betreft hier niet meer oorlogen tussen imperialistische klieken voor de verdeling van de wereld. Het is thans een oorlog die systematisch gevoerd wordt tegen de volken die hun onafhankelijkheid willen verkrijgen. De voormalige koloniale – en halfkoloniale gebieden – in het verleden voorname steunpunten van het imperialisme – veranderen in bastions van de revolutionaire anti-imperialistische strijd. Deze niet tot staan te brengen crisis, weerspiegelt de graad van ontbinding van het imperialisme met zijn preventieve oorlogen en strafexpedities tegen de grote meerderheid van de mensheid in Azië, Afrika en Latijns-Amerika. Het is een NIET-VERKLAARDE oorlog die de uitbuiters-minderheid in vertwijfelde wanhoop voert tegen de meerderheid van de mensheid die zich bewust is van zijn behoeften en van zijn mogelijkheden om een beter leven te verkrijgen en het beschavingspeil wil bereiken, dat de mensen bevrijdt en hen hun waardigheid geeft.
De nationale bevrijdingsrevoluties hebben door hun geografische uitbreiding en hun dynamisch anti-imperialisme het karakter van een revolutie voor de omverwerping van het wereldkapitalisme. In historisch opzicht vormen de nationale bevrijdingsrevoluties een eenheid, een hecht anti-imperialistisch front, dat de progressieve krachten op wereldschaal mobiliseert voor de strijd zonder genade tegen de imperialistische aanvaller.
De factoren die op het huidige moment de situatie in de wereld beheersen zijn: de staat van contrarevolutionaire oorlog waarin het Amerikaanse imperialisme en zijn bondgenoten zich bevinden en de staat van revolutionaire burgeroorlog die voortkomt uit de enorme sociale krachten van de onderdrukte volken. Dit zijn de dynamische elementen die op dit moment trachten de krachtsverhoudingen in de wereld fundamenteel te wijzigen.
Het Amerikaanse imperialisme – als de meest vertwijfelde uitdrukking van de crisis die het einde van het imperialistische wereldsysteem kenmerkt – past een wereldstrategie toe, die afwisselend offensief en defensief is. Het Pentagon is het leidende centrum van deze strategie. De militaire verbonden (de NAVO en soortgelijke pacten in de rest van de wereld) zijn aanvalsinstrumenten. De atoommacht – aanvankelijk het monopolie van de atoomwapens en thans de strijd om de overmacht op dat terrein – vormt de basis van deze strategie waarmee men denkt de volken van de gehele aarde te kunnen onderwerpen aan de Amerikaanse belangen. Het is de strategie van de “vrede van de kerkhoven”, de vrede van een zogenaamd Amerikaans imperium. Voor deze strategie worden de nationale legers van de onderworpen landen, bezettingstroepen van hun eigen landen in dienst van het Pentagon. In het verleden hadden deze nationale legers (burgerlijk en reactionair) een defensieve functie tegenover een eventuele aanvaller van buiten. Thans zijn deze legers omgevormd tot politietroepen die gebruikt worden tegen nationale bevrijdings- en emancipatiebewegingen in hun eigen landen. Tegelijkertijd maken de militaire akkoorden die het Pentagon heeft gesloten voor de bouw van militaire bases, de handhaving van de militaire dictaturen en regeringen die het Amerikaanse imperialisme vertegenwoordigen mogelijk.
Als gevolg van deze strategie staan de bodemschatten ter beschikking van de leiding van het Pentagon, zoals strategische materialen, petroleum en ijzererts. Op dit moment zijn alle Amerikaanse trusts en monopolies met het Pentagon verbonden. Hun operaties in de onderworpen landen zijn beurtelings uitplundering en overheersing. Op deze basis komen ook de handels en industriële overeenkomsten tot stand en voltrekt zich de samenwerking tussen de locale bourgeoisieën en die van de USA.
De onderontwikkelde landen van Azië, Afrika en Latijns-Amerika zijn het geliefde doel van deze economisch-militaire politiek. Zij zijn gekozen om de natuurlijke rijkdommen in hun bodem en de vruchtbaarheid van hun grond; verder omdat in deze gebieden driekwart van de wereldbevolking leeft die het imperialisme wil onderwerpen en vormen tot basis voor een nieuw kolonialisme MADE IN USA; en ten slotte door het feit, dat de revolutionaire burgeroorlog het graf van het imperialisme graaft waardoor het eind van het kapitalistische uitbuitingssysteem is verzekerd.
Het is om die redenen dat het imperialisme (met zijn westelijke geallieerden) in landen waar de volken naar de wapens grijpen om hun nationale- en sociale bevrijding te bevechten, tracht een soort contrarevolutionaire strafoorlog te voeren.
Dat is het geval in Afrika, in Zuidoost-Azië en in verschillende Latijns-Amerikaanse landen zoals Venezuela, Columbia, Guatamala en Haïti. In andere landen van deze werelddelen, waar de volksopstanden nog niet tot gewapende revolutionaire acties hebben geleid, voert het Amerikaanse imperialisme koude preventieve acties. Zoals bij voorbeeld het regiem van de “gorilla’s” dat sinds april 1964 Brazilië beheerst. In feite was deze militaire putsch een plan dat werd opgezet en uitgevoerd door de Amerikaanse spionagediensten FBI en CIA. In Brazilië heeft zich onder de laars van de pro-Amerikaanse “gorilla” de meest cynische en wrede tirannie gevestigd die gekenmerkt wordt door totale financieel-economische overheersing en systematische uitplundering. In de operatie die het grootste Latijns-Amerikaanse land (potentieel het rijkste) tot een basis van het Pentagon moet maken staat men niet alleen voor de noodzaak de nationale strijdkrachten tot GENDARMEN tegen het eigen Braziliaanse volk te maken maar bovendien tot onderdrukkingsapparaat tegen de bevrijdingsbewegingen van de broedervolken in de rest van het werelddeel. Alles, natuurlijk, met de ondersteuning van de Amerikaanse militaire krachten die zich in Brazilië bevinden.
Hetzelfde duistere plan werd reeds eerder uitgevoerd met staatsgrepen van hetzelfde soort in San Domingo, Honduras, Equador en ten slotte in Bolivia.
Het algemene kader van Latijns-Amerika met zijn onmetelijke, door het Amerikaanse imperialisme in samenwerking met de oligarchieën en de toppen van de plaatselijke bourgeoisie geëxploiteerde, rijkdommen; met zijn onderdrukte en gemartelde volken, die in hun meerderheid tot onmenselijke levensomstandigheden gedwongen zijn – legt ons revolutionaire verplichtingen op ten aanzien van het Noord-Amerikaanse imperialisme en het hele heersende uitbuitingssysteem. De Cubaanse revolutie – die zijn heldhaftige volk bevrijd heeft van de Amerikaanse uitbuiting en de wrede dictatuur, en die de weg geopend heeft naar de nationale emancipatie en de socialistische ontwikkeling – heeft belangrijke en waardevolle ervaringen opgeleverd voor het proces van bevrijding van de broedervolken op het continent. Maar tegelijkertijd heeft de overwinning van de Cubaanse revolutie het Amerikaanse imperialisme doen begrijpen dat de Latijns-Amerikaanse volken bewust zijn geworden en tot revolutionaire rijpheid zijn gekomen. Vanaf dat moment heeft het revolutionaire proces zich in Latijns-Amerika verhard en werd het besluit genomen opklaring te gaan verschaffen over de definitieve verandering.
Het conflict verscherpt en verdiept zich doordat het Pentagon tezamen met de plaatselijke strijdkrachten preventieve- en strafexpedities in geheel Latijns-Amerika uitvoert. Deze feiten tonen dat: 1) de weg naar de nationale bevrijding van de Latijns-Amerikaanse landen, naar hun zelfstandigheid en hun hogere ontwikkeling slechts via de gewapende strijd kan gaan; 2) deze strijd zich niet meer voltrekken kan in ieder land apart; 3) de guerrillaoorlog als methode van revolutionaire strijd door het volk moet steunen op de gewapende boerengemeenschap, als uitdrukking van het politiek-sociale proces van de boerenrevolutie. Op deze wijze zullen miljoenen Latijns-Amerikaanse boeren het bewustzijn verwerven dat zij, geholpen door de actie van het proletariaat in de steden, de studerende jeugd en andere volkskrachten, in staat zijn de legers van de oligarchie en het imperialisme te verslaan. Zij zullen bovendien begrijpen dat zij een betere wereld kunnen bouwen, die de weg naar een socialisme dat bevrijd is van de verstikkende greep van de bureaucratie, zal openen. Om al deze redenen is het dringend noodzakelijk dat vanaf heden zich een coördinerende Latijns-Amerikaanse leiding vormt en tot actie overgaat. Deze leiding zal een wereldstrategie en in het bijzonder de Latijns-Amerikaanse revolutionaire anti-imperialistische tactiek moeten toepassen.
Overal voltrekt zich het proces van bewapening waarmee de boeren en andere volksmassa’s het hoofd bieden aan de agressieve krachten van het Amerikaanse imperialisme en de nationale bourgeoisieën. In geheel Latijns-Amerika, Afrika en Azië geeft dit proces het voortschrijden van de anti-imperialistische revolutie in de wereld aan. De rijke ervaring en de glorieuze overwinning van de Algerijnse revolutie opent de weg naar de revolutionaire strijd van de onderdrukte volken in geheel Afrika. De strategie van deze ontwikkeling is bepalend voor de gehele Afrikaanse revolutie. De lessen van de Algerijnse revolutie vindt de strijd voor de bevrijding van Latijns-Amerika terug in de overwinningen van de Cubaanse revolutie waardoor hij zijn algemene historische zin verkrijgt. Aan de andere kant heeft de grote Chinese revolutie, met zijn strategie van burgeroorlog die gebaseerd is op boerenopstanden en het gewapende volk, de enorme macht van 700 miljoen mensen in dienst gesteld van de strijd van de volken in Azië, Afrika en Latijns-Amerika. Het is een macht die zich wijdt aan de historische taak van de opbouw van een nieuw leven, dat socialistisch is en verbonden met de bevrijdingsbewegingen van de volken van deze drie werelddelen.
Op deze wijze bepaalt de succesvolle Chinese strategie mede de omvang van de revolutionaire strijd in de wereld voor de omverwerping van het Amerikaanse imperialisme en de overwinning van het socialisme in de wereld.
Al deze successen in de vooruitgang van de mensheid zijn zonder enige twijfel het gevolg van de grote historische gebeurtenis die de grote Oktoberrevolutie van 1917 was. Een gebeurtenis, die voor de eerste keer een breuk veroorzaakte in het imperialistische wereldsysteem en waarmee de ontbinding van dit systeem begon.
Uit al het voorgaande blijkt, dat de revolutie van de volken van Latijns-Amerika een onverbrekelijk geheel vormt met de strijd die in de gehele wereld gevoerd wordt: namelijk de eindafrekening met het Amerikaanse imperialisme. Het is een fase waarin onze volken een specifieke ervaring kunnen opdoen over de nieuwe weg die de mensheid gaat.
Op het gebied van de wereldstrategie tegen het imperialisme voelen de volken van Latijns-Amerika zich voor alles verbonden met de volken van Afrika en Azië. De historische gevechten van de volken van Congo, Angola en Vietnam vormen een onderdeel van de anti-imperialistische strijd in de wereld voor de bevrijding van de mensheid. Deze gevechten – evenals de gewapende acties van de FALN in Venezuela, de guerrillastrijd in Columbia, Guatamala en Haïti – zijn onze gevechten; hun strijders zijn onze wapenbroeders; hun doden zijn martelaren van de gemeenschappelijke zaak van de mensheid die in opstand is tegen de onderdrukking, de tirannie en de ontering.
Ook de zwarte bevolking van de Verenigde Staten – meer dan 20 miljoen gediscrimineerden, geslagenen en veroordeelden; een gehele onderdrukte zwarte natie binnen de grenzen van de Amerikaanse staat – is met zijn strijd een verlengstuk van de bevrijdingsbeweging van de volken van Latijns-Amerika, Azië en Afrika. Meer in het bijzonder is de strijd van het zwarte volk in de Verenigde Staten een onderdeel van het gevecht dat de Latijns-Amerikaanse volken tegen het imperialisme leveren. Ons gemeenschappelijk lot bepaalt de voorwaarden voor de ondergang van het infame uitbuitingssysteem in de wereld. Wij zijn broeders – zwarten in de Verenigde Staten en Latijns-Amerikanen – in dezelfde historische en dramatische gevechten.
De politieke partijen van de Latijns-Amerikaanse bourgeoisieën maken gemene zaak met het Noord-Amerikaanse imperialisme. Zij hebben de idee van de nationale onafhankelijkheid laten vallen en maken zich ondergeschikt aan de zaken van het imperialisme. Zij maken gemene zaak met de oorlogspolitiek van de Amerikanen en fungeren als dekmantel voor de militaire dictaturen.
Enige traditionele communistische partijen, die reeds lange tijd een foute politiek hebben (en die men niet moet verwarren met de grote oorspronkelijke revolutionaire communistische beweging) hebben van het leninisme een decoratie gemaakt. Zij willen de publieke opinie doen geloven dat de weg naar nationale en sociale emancipatie gaat via de “illusie van de burgerlijke democratie.” Zij hebben zich aldus omgevormd tot de linkervleugel van het politieke systeem van de uitbuiters en zij wenden hun invloed aan om de boeren, arbeiders en jongeren in Latijns-Amerika af te houden van de gewapende revolutionaire weg. Leden die de bevrijdingsbeweging als juist erkennen en er aan deelnemen worden vaak belasterd en voor “provocateurs” uitgemaakt door de onkundige leidingen van deze partijen.
Als gevolg van deze feiten zijn de historisch noodzakelijke voorhoede stromingen in Latijns-Amerika, Afrika en Azië onderworpen aan harde ontberingen van de directe strijd tegen het Amerikaanse imperialisme. Na zelfkritiek en heropvoeding zal men tot geen andere weg dan die van de gewapende revolutionaire strijd komen. Het is alleen op deze weg dat de traditionele leidingen van de voorhoede zich opnieuw kunnen bevestigen. Het is deze weg die de dappere communistische partij van Venezuela heeft gekozen. Hij steunt de revolutionaire beweging die geleid wordt door de heldhaftige strijdkrachten van de nationale bevrijdingsbeweging (FALN). Maar de Latijns-Amerikaanse communistische partijen die dat niet begrijpen zullen geen deel uitmaken van de huidige revolutionaire ontwikkeling, want nieuwe voorhoeden die geschikt zijn voor hun moeilijke taken dienen zich in deze beslissende uren reeds aan.
De wereldbeweging van de anti-imperialistische revolutie heeft zijn eigen dynamiek en ontwikkelt zich te midden van de ontbindingscrisis van het Amerikaanse imperialisme. Aldus volgt de anti-imperialistische revolutie zijn eigen opgaande weg en breidt zich uit over verschillende gebieden van Latijns-Amerika, Azië en Afrika, onafhankelijk van ondersteuning of weerstand van de traditionele partijen waarvan de bureaucratieën trachten hen hun leiding op te leggen. Vandaag hangt de ontwikkeling van het revolutionaire proces niet meer af van “vaderlijke zorg”. Het bewustzijn van de volken die strijd voeren tegen het imperialisme bepaalt de vormen van organisatie. Op deze wijze ontstaan werkelijke voorhoeden die de ideeën van de revolutie en het socialisme ontwikkelen in de dagelijkse praktische en consequente revolutionaire strijd.
De Latijns-Amerikaanse Bevrijdings Beweging (MLL) heeft zijn eigen strategie, zijn eigen organisatie en een aantal eigen opvattingen. De beweging meent dat de huidige revolutionaire golf niets anders is dan het proces van vernietiging van het Amerikaanse imperialisme. Zijn monsterachtige kracht is niet opgewassen tegen de boerenrevoluties en de oorlog van de revolutionaire volksmassa’s – een oorlog die zonder mededogen gevoerd wordt – die zich over de drie grote werelddelen uitstrekken.
De MLL begrijpt ook dat het revolutionaire proces van de omverwerping van het imperialisme objectief tegelijkertijd de historische fase is van de overwinning van het socialisme. Hij begrijpt eveneens dat in de gewapende acties van de volken, het de guerrilla en de gewapende boerengemeenschap is die de kern vormen in de revolutie tegen het imperialisme. Hij beschouwt de in ontwikkeling zijnde revolutionaire golf van grote betekenis met het oog op de rijke ervaring die wordt opgedaan bij het openen van de weg naar een nieuwe, socialistische wereld zonder het bureaucratische kwaad, dat zijn stempel heeft gedrukt op de eerste historische ervaringen van het socialisme.
De MLL is verder van mening dat de omverwerping van het imperialisme in Latijns-Amerika, Azië en Afrika het mogelijk maakt om in de drie uitgestrekte werelddelen (waar de grootste voorraden in de wereld aan uranium en andere ertsen aanwezig zijn) de nieuwe socialistische economie te baseren op een zo groot mogelijk gebruik van atoomenergie en de cybernetica (volledige automatisering van de fabrieken, het transport, de distributie en de openbare diensten). En dat alles onder een beheer dat geheel bevrijd is van bureaucraten en militairen.
De thans overal bestaande situatie, die wordt gekenmerkt door hetzij overschot hetzij door gebrek aan arbeid zal veranderen dankzij de revolutie van de gemeenschap en de socialistische techniek die alleen door deze revolutie in gang kan worden gezet.
Met zijn geniale visie verklaarde Lenin dat het socialisme in de Sovjet-Unie: de Sovjet macht plus elektriciteit was. Thans voor de nieuwe mogelijkheden van de techniek staande kunnen de revolutionairen van Latijns-Amerika, Azië en Afrika verklaren dat de revolutionaire gemeenschap plus atoomenergie en cybernetica de mensheid naar de overwinning van het socialisme op wereldschaal zullen leiden.
De mensheid die aldus bevrijd is, zal het grootste deel van zijn energie kunnen wijden aan de ontwikkeling van de mensen. De mens zal dan bewust aan zijn geschiedenis beginnen, zonder bureaucratische kluisters, zonder nationale of raciale ongelijkheden. Het zal de geschiedenis van de bevrijde mensheid zijn.
De Latijns-Amerikaanse Bevrijdingsbeweging (MLL) is ook van mening dat de open strijd tegen het imperialisme nieuwe vormen van organisatie van het dagelijkse leven nodig maakt. De revolutionaire gemeenschap (commune) die de basis is van de anti-Amerikaanse revolutie vormt zich in het proces van bewapening van het volk; van de boerenmilities, de arbeiders en de studenten, met, als technische aanvulling: het revolutionaire volksleger. De gemeenschap, het zelfbeheerde bestuursapparaat en de onafhankelijke universiteit door middel van het zelf organiseren van colleges.
De MLL stelt zich de onmiddellijke onafhankelijkheid en het zelfbeschikkingsrecht van de Latijns-Amerikaanse volken tot doel.
Om dit te bereiken is het omverwerpen van het militaire potentieel van de Amerikanen en van hun bondgenoten ter plaatse absoluut noodzakelijk. Hiertoe dienen alle krachten en middelen van Latijns-Amerika verenigt te worden. Daarom is de stichting van een federatie van de Latijns-Amerikaanse volken dringend gewenst en dient er een “pool” voor de grondstoffen te worden opgericht alsmede een geldeenheid te worden geschapen. Een gecoördineerd plan voor de ontwikkeling van onze landen wordt een historische noodzakelijkheid.
Het aantal inwoners van Latijns-Amerika is bijna 200 miljoen. Bijna 4 personen per minuut, 5.500 per dag, 2 miljoen per jaar sterven van honger, van ziekten die te genezen zijn en van vroege ouderdom. Tegelijkertijd gaan 4.000 dollar per minuut, 5 miljoen dollar per dag en 2 miljard dollar per jaar uit Latijns-Amerika naar de Verenigde Staten. De prijs die het imperialisme vraagt om uit te buiten en Latijns-Amerika van honger te laten sterven is 1000 dollar per dode, vier maal per minuut. (Uit de tweede verklaring van Havana, 4 februari 1962).
Volgens cijfers die verstrekt werden door de Wereldgezondheidsorganisatie (FAO) op 23 december 1963 te Genève, sterven jaarlijks twee miljoen kinderen van honger en door ziekten in Latijns-Amerika. Dit cijfer is een minimum dat niet meer verborgen kan worden.
Een Latijn-Amerikaan consumeert dagelijks 1300 calorieën zegt de FAO die tevens aangeeft dat het inkomen per jaar per hoofd van de bevolking de 100 dollar niet bereikt. Het analfabetisme is bijna 72 %. De gemiddelde leeftijd van de mannen is 32 jaar, van de vrouwen 34 jaar.
Dit afschuwelijke en weerzinwekkende beeld van ellende, is een ruwe schets van de voortdurende moordpartij van het Amerikaanse imperialisme onder de bevolking van Latijns-Amerika. Hij is echter tevens het grote bindmiddel. Het is deze ellende die de revolutie aanwakkert en de weg opent naar gewapende revolutionaire strijd voor de definitieve bevrijding van Latijns-Amerika.
Dit lijden wordt tot de kracht waardoor onze volken zich het bewustzijn verwerven om hun zwakheden van dit moment te overwinnen, de guerrilla te versterken en organisaties van alle mogelijke soorten op te richten voor de strijd in ons gehele bruine werelddeel. Dit zal de revolutie van de uitgebuite onderdrukten, van de bespotten en onderontwikkelden zijn, die het imperialisme zal vernietigen. Latijns Amerika zal het graf van het Amerikaanse imperialisme worden.
De MLL die zich bewust is van de noodzaak, de mogelijkheid en het bestaan van het verzet van de Latijns-Amerikaanse bevolking doet een dringend beroep op alle arbeiders, boeren, soldaten, studenten, de middenstand, intellectuelen van de voorhoede, eerlijke en onbaatzuchtige strijders van de communistische beweging, op alle patriotten, die een juiste anti-imperialistische houding hebben, op alle waardige mannen en vrouwen, zonder onderscheid van politieke opvatting en religie en zonder rassenvooroordeel, zich te scharen in de gewapende revolutionaire strijd tegen het Amerikaanse imperialisme.
Eenheid van actie en het scheppende initiatief van de onderdrukten op het gebied van de strijd zijn de fundamentele voorwaarden voor de opbouw van de strijdorganisaties. Op deze wijze zullen onze volken de beslissende gevechten leveren voor de bevrijding van Latijns-Amerika.
Arbeiders, boeren, studenten, organiseert u tot guerrillagroepen, in gewapende strijdgemeenschappen!
Soldaten, matrozen, zonen van het volk, de wapens behoren aan de revolutie! Het bewapende volk is onoverwinnelijk! Voorwaarts in de strijd zonder pauze en mededogen! Voorwaarts, de dood aan het Amerikaanse imperialisme!
Op ten strijde voor de overwinning van de volken! Op ten strijde voor een maatschappij zonder uitbuiting, zonder ellende, zonder hongersnoden; voor een maatschappij die de mensen bevrijdt en vooruitgang voor allen brengt!
LEVE DE BEVRIJDINGSBEWEGING VAN LATIJNS-AMERIKA. De dood aan het imperialisme. Broeders, kameraden, bondgenoten TE WAPEN.
Latijns-Amerika, 6 augustus 1964
Voor de revolutionaire raad van de MLL: Commandant Joa Da Silva (Brazilië), Commandant Jose Enero (Peru), Commandant Valentin Cortès (Venezuela), Commandant Simon Vasquez (Columbia), Commandant Lauro Pita (Bolivië), Commandant Pablo Roja (Equador, Commandant Joaquin Poti (Brazilië) Commandant Carlos Huanca (Peru), Commandant Carlos Pena (Honduras), Commandant Felipe Dos Santos (Brazilië), Commandant Porfirio Rosas (Argentinië), Commandant Enrique Soto (Paraquay), Commandant Rogelio Grau (Panama) en Commandant Raul Montenegro (Guatamala).