MIA : Archief : Marcel Liebman

Marcel Liebman

... ‘het verzet van de burgerij, alsook de lange duur van het gevecht en de problemen die ermee gepaard gaan ... zetten ons ertoe aan om dit revisionisme (van Bernstein) in de praktijk te brengen. De arbeidersbeweging maakt een bekrompen materialisme tot het hare, ze wil enkel de kleine baten, kleine hervormingen, kleine voordelen, binnen het kader van een burgerlijke wereld. In plaats van de wereld naar haar beeld te veranderen, heeft ze zelf de gedaante van de kapitalistische wereld overgenomen. Haar coöperatieven werden kruidenierszaken, haar politiek liep school bij de liberale partijen’ ...

De Belgische Arbeiderspartij (in 1911) gezien door de ogen van De Man en de Brouckère

Marcel Liebman

1929-1986


Marcel Liebman heeft tot het einde van zijn studies (Franstalige Vrije Universiteit Brussel (ULB)) conservatieve opvattingen. Londen (1953) studie: Internationale Betrekkingen aan de London School of Economics. Hier komt de omslag van zijn politieke oriëntatie. Met Adeline, zijn vrouw, begint hij een studie van het marxisme en de geschiedenis van het socialisme. Hij werkt zijn ideologische en politieke standpunten uit, waaraan hij tot zijn dood trouw blijft. Zijn denken berustte op een dubbele afwijzing: de sociaaldemocratie en het ‘orthodoxe’ communisme. Later bestudeert hij de Russische Revolutie om dan zijn werkzaamheden op te nemen omtrent de Belgische arbeidersbeweging.
Tevens was Liebman pleitbezorger van de Israëlisch - Palestijnse dialoog en wordt algemeen secretaris van de Vereniging België - Palestina. Hij was ook redactielid van La Gauche. Ook had hij een voorname rol in mei 68 te Brussel en stichtte het maandblad Mai. Liebman zal ook deelnemen aan Hebdo 74. Hij behoorde eveneens tot het editoriaal comité van het jaarboek The Socialist Register.
Zijn boeken, La révolution russe (1967), Le Léninisme sous Lénine (1973), en Les Socialistes belges (1979) getuigen van zijn werk als historicus van de arbeidersbeweging. Maar Liebman was geen conformistisch denker en geen devoot aanbidder. De leninisten zullen het niet eens zijn met zijn ‘Lenin’ en de socialisten zullen zijn geschiedenis van het socialisme verwerpen, en nog meer de antileninisten en de antisocialisten.

Zie ook: Ernest Mandel: Liebman en het leninisme; Tamara Deutscher: Een Belgische Jood in oorlogstijd.


Werken:

Het Volksfront: veertig jaar geleden, 1961

Hoe de betekenis van het begrip antisemitisme wijzigt naarmate de situatie van de Joden anders wordt, 1962

Vijftig jaar geleden, 1914, het Grote Schisma, 1964   Belangrijk werk  

Vijftig jaar geleden: Jaurès, 1964

De korte zomer van Nikita Chroesjtsjov, 1964

Het politieke testament van Togliatti, 1964

Het Belgische socialisme en de regeringsdeelname: een historisch overzicht, 1965   Belangrijk werk  

De Belgische Arbeiderspartij (in 1911) gezien door de ogen van De Man en de Brouckère, 1965

Winston Churchill: de roem van een man die de strijd heeft verloren, 1965

Los Angeles in vuur en vlam, 1965

20 augustus 1940: Trotski vermoord, 1965

1866-1966: de honderdste verjaardag van Emile Vandervelde, 1966

Antisemitisme en antizionisme - een buitengewoon listig amalgaam, 1970

Wat is zionisme?, 1973

De Belgische sociaaldemocratie en de reformistische erfenis,1975

De Anjerrevolutie, 1975

Het zionisme is de ergste vijand van de Israëli’s, 1978 (Externe link, nieuw venster - klikken op Archives, dan onderaan bij Nederlands (als pdf))

De stichting [van de Kommunistische Partij in België], 1980

Naïm Khader, 1981


Zoek knop